Türkiye’nin üçüncü büyük kenti İzmir maalesef devlet tiyatroları ve özel tiyatrolar konusunda çok eksik. Gerek, salonların yetersizliği gerek ise ekonomik sıkıntılar tiyatro sahnelerin çoğalmasına büyük bir engel. İzmir’de Tiyatro Durağı Grubu, 25 çocuk oyunu, 10 yetişkin oyunu ile kentteki kültür ve sanata katkı sağlayarak izleyicilerin yüzünü güldürüyor. Ege Saati, önce hobi olarak başlayan ardından da profesyonel tiyatroculara taş çıkaran oyuncularla ve Umut Şeddadi ile söyleşi yaptı.
Umut Şeddadi, Tiyatro Durağı Grubu hakkında bilgi alabilir miyiz? Kuruluş hikâyesi nedir? Kaç kişilik bir ekipten oluşuyorsunuz?
Yaklaşık 9 yıl önce, yazdığım hikâyelerin birikmesiyle kendi ekibimi kurmaya karar verdim. Sahneye çıkmak isteyenlerin hayallerini de gerçekleştirmek adına Tiyatro Durağı’nı kurduk. Bugün 50 kişilik bir oyuncu kadromuz, 25 çocuk oyunumuz, 10 yetişkin oyunumuz ve doğaçlama formatlarımızla birlikte kısa filmler çeken köklü bir tiyatro topluluğu haline geldik.
Oyuncularınızın yaş grupları ve meslekleri nelerdir?
Oyuncularımız 19-55 yaş aralığında olup, bu işi meslek hâline getirenler ve hobi olarak devam edenlerden oluşan geniş bir kadroya sahibiz. İşlerinde meslek olarak tiyatrocu, yaratıcı drama eğitmeni olan üyelerimizin yanı sıra öğretmen, belediye çalışanı, sağlık sektörü çalışanı, çağrı merkezi, tekniker, sosyal hizmet çalışanı, satış danışmanı, üniversite öğrencisi gibi farklı meslek gruplarından birçok değerli arkadaşımızla bir aradayız.
Oyunlarınız daha çok kime hitap ediyor? Siyasi içerikli mi, çocuk oyunları ağırlıklı mı? Yeni oyunlarınız var mı?
Çocuk oyunlarımız 2 yaş ve üzeri, yetişkin oyunlarımız ise 16 yaş ve üzeri seyircilere hitap ediyor. Komedi oyunlarımız arasında;
Tanrı Misafiri (Absürt Komedi), Manifesto (Vodvil Komedi), Aşkta Galip Yoktur (Diyaloglu Stand-up), Kızım Nerede? (Polisiye Komedi), Benzemeler (Doğaçlama), Skeç Turnuvası (Skeç Komedisi)
Bunların yanı sıra Kusursuz ve Kankaranlık adlı psikolojik gerilim türünde oyunlarımız da mevcut. Üretken bir ekibiz ve neredeyse her üç ayda bir yeni oyun veya formatla sahnede oluyoruz.
Oyunlarınıza dair seyirciden nasıl geri dönüşler alıyorsunuz? Unutamadığınız bir anınız var mı?
Kemik bir izleyici kitlemiz oluştu. Onlarla Instagram üzerinden oyunlarımız hakkında konuşuyoruz ve genellikle ters köşe hikâyelerimiz hakkında olumlu yorumlar alıyoruz.
Unutamadığım bir anım var: Bir oyunda, annesi onkoloji hastası olan bir adamı canlandırıyordum. Karakterim tiradı sırasında bu duruma isyan ediyordu. O gün seyirciler arasında 9 yaşında bir kız çocuğu vardı ve annesi de kanseri atlatmıştı. Oyun sonrasında annesi bana, kızının bu süreçle ilgili daha önce hiç konuşmadığını ancak o gün, “O abinin söylediklerini hep sana söylemek istedim” dediğini anlattı. O an, tiyatronun ne kadar güçlü bir araç olduğunu bir kez daha hissettim. Küçük bir kızın sesi olabilmek benim için unutulmaz bir anıydı.
Tiyatroda mizahın rolü nedir? Komedi mi yoksa dram mı daha çok ilgi görüyor?
Biz komediyi daha çok seviyoruz. Seyircilerle birlikte yapılan mizahın kahkahaya dönüşmesi bize büyük bir keyif veriyor. Ancak son zamanlarda dramın güçlü yönlerini de keşfetmeye başladık ve önümüzdeki yıl dram ağırlıklı oyunlarımızı seyirciyle buluşturmayı planlıyoruz.
Tiyatroya katılmak isteyenler için süreç nasıl işliyor? Seçmeler yapılıyor mu?
Her pazartesi oyun çıkarma atölyelerimiz var. Bu atölyede oyuncu adayları hem eğitim alıyor hem de ekip ruhunu ve tiyatro disiplinini deneyimliyorlar. Burada gösterdikleri performansa göre ana ekibe dahil olma fırsatı elde ediyorlar. Cevap 12: Tiyatroyu daha ulaşılabilir kılmak için modern ve dinamik oyunlar sahneliyoruz. Dijital platformlarda tiyatroya dair içerikler paylaşarak gençlerin ilgisini çekiyoruz. Ayrıca, atölyeler düzenleyerek tiyatronun yalnızca bir sahne sanatı değil, aynı zamanda bir düşünce ve ifade biçimi olduğunu gösteriyoruz.
Genç oyunculara önerim: Tiyatronun sadece bir iş değil, bir tutku olduğunu unutmamaları. Sürekli kendilerini geliştirmeleri, sadece metni ezberlemekle kalmayıp karakterlerine derinlik katmaları çok önemli. Sabır ve disiplin, bu yolda en kritik unsurlar.
İzmirlilerin tiyatroya bakışı nasıl? Yeterince önem veriyor mu?
Özellikle pandemi sonrası büyük bir atılım yaşandı. Bağımsız tiyatroların sayısının artması ve büyük sahnelerdeki çeşitlilik, İzmir’deki tiyatro ortamını güçlendirdi. Eskiden seyirciler daha çok ünlü isimlerin oyunlarına yönelirdi, ancak artık alternatif sahnelerde güçlü hikâyeleri ve başarılı oyunculukları takip eden bilinçli bir izleyici kitlesi var.
İzmir’li tiyatroya gitmek istiyor ama yeterince tiyatro salonları yok. İzmir’de tiyatro salonları yeterli mi sizce, eksik ise nedenleri?
Son dönemde yerel tiyatrolar kendi alternatif sahnelerini oluşturdu. Ancak büyük prodüksiyonlu oyunların bilet fiyatlarının artması, tiyatroyu biraz “lüks hobi” haline getirdi. Bu da daha küçük ama kaliteli ekiplerin ön plana çıkmasına sebep oldu. Sadece bu yıl Kültür ve Turizm Bakanlığı destekli “Kankaranlık” oyunuyla destek alabildik. Ancak dekor, kostüm, ışık gibi unsurlar için yeterli bütçemiz olmadığından çoğu zaman kendi imkânlarımızla sahnelemeye çalışıyoruz.
Yiğit Mete Han (Drama eğitmeni)
21 yaşında yüksek lisans yaparken bir arkadaşımla birlikte izleyecek tiyatro oyunu arayışına girdik. Böylece Tiyatro Durağı ile tanıştık. Bir oyunlarını izlemeye gittik ve oyun sonunda “Oyun Çıkarma Atölyesi” adında bir atölyeleri olduğundan bahsettiler. Ben de katıldım. Atölye sürecimin sonunda ekibe dahil oldum ve üç yıldır bu ekibin bir parçasıyım. 6-7 yaşımdan bu yana eğitim aldığım okullarda tiyatro, koro gibi etkinliklerde hep aranan, istenen biri olmuşumdur. Ancak profesyonel tiyatro hayatıma Tiyatro Durağı ile başladım.
Tiyatronun hayatınıza kattıkları nelerdir? Bu hobi ya da mesleği çevrenize önerir misiniz?
Tiyatro hayatıma disiplin ve düzen kattı diyebilirim. Öncesinde öğrencilik hayatım nedeniyle oradan oraya savruluyordum. Ancak tiyatro hayatıma girdikten sonra kendimi bir disiplinin ve düzenin içinde buldum. Çevremdeki insanlara tiyatroyu öneriyorum, elbette. Ancak bu işe “Ben ünlü olacağım” düşüncesiyle başlamak yerine, “Ben mutlu olacağım, gerisini hayat zaten halleder” mottosuyla yaklaşmanın daha mantıklı olduğunu düşünüyorum.
Yasmin Kartal (Oyuncu)
19 yaşındayım. Yaratıcı drama eğitmenliğini tamamladım, bir sinema filminde rol aldım, Kültür ve Turizm Bakanlığı onaylı bir tiyatro oyununda sahne alıyorum. Oyunculuğu meslek haline getirmeye çalışıyorum.
Tiyatroyla küçüklüğümden beri ilgileniyorum. Aslında tiyatroya başlama sebebim bana biraz garip geliyor. Küçükken hep dizi ve filmlerin nasıl çekildiğini merak eder, kamera arkalarını izlerdim. Zamanla orada olmayı ve farklı karakterlere hayat vermeyi ne kadar çok istediğimi fark ettim. İlkokuldan itibaren tiyatro kurslarına giderek sahne almaya başladım ve dört yıl önce Tiyatro Durağı’yla tanıştım. İyi ki de tanışmışım! Kendim olma ve farklı karakterlere hayat verme fırsatına sahip oldum; yani çocukluk hayalim gerçek olmaya başlamıştı. Yönetmenlerimiz konusunda çok şanslıyım. Hocalarımızdan çok şey öğrendim ve her gün öğrenmeye devam ediyorum.
Tiyatronun hayatınıza kattıkları nelerdir? Bu hobi ya da mesleği çevrenize önerir misiniz?
Cevap 4: Tiyatronun bana kattığı şeyleri saymakla bitiremem, ama en önemlisi bizi hayata daha derinden bağlaması. Başka hayatları ve duyguları hissetmemizi sağlar, empati kurmamıza yardımcı olur. İçimizi titreten hikâyeler anlatır; bazen güldürür, bazen de gözlerimizi yaşartır. Tiyatro her zaman beni mutlu etmiştir ve etmeye de devam ediyor. Herkesin, hobi olarak bile olsa, tiyatroya zaman ayırmasını kesinlikle öneriyorum. Çünkü tiyatro, bizi bir anlığına bile olsa bambaşka bir dünyaya götürür.
Beste Dalkıran (Sosyal inceleme görevlisi)
27 yaşındayım, sosyal inceleme görevlisi olarak çalışıyorum.
Uzun zamandır tiyatrolara izleyici olarak ilgi duyuyordum. En son, Umut Hocam’ın yazıp yönettiği oyunu kendi sahnelerinde izleme fırsatı yakaladım. Sahneye girer girmez samimiyeti hissetmiştim. Oyunun ilk dakikalarından sonra buranın bir parçası olmak istediğimi fark ettim. İlk defa böyle bir hisse kapılmıştım. Oyun biter bitmez, bu tutkuyu daha derinlemesine keşfetmek için Anıl Hocayla görüşüp atölye çalışmalarına katıldım. O gün bugündür de kendime “Neden bu kadar geç kaldım?” diye soruyorum. Bütün hobilerimi bir kenara bıraktım ve boş zamanlarımın tamamını tiyatroya ayırıyorum. Bu inanılmaz bir tutku! Bu ekiple bu duyguyu paylaşmak ise gerçekten çok keyifli.
Gökçen Arcak (İletişim sorumlusu)
46 yaşındayım. 26 yıllık iş hayatımın ardından şu an özel bir hastanede iletişim sorumlusu olarak çalışıyorum. Ayrıca gönüllü olarak Tiyatro Durağı ekibinde koordinatörlük yapıyorum.
Tiyatro ve sahne sanatlarına her zaman ilgi duymama rağmen, iş hayatımın yoğunluğu sebebiyle aktif olarak ilgilenmeye vakit bulamıyordum. Özgüvenimi ve iletişim becerilerimi artıracağını düşündüğüm için yaratıcı drama ve tiyatro faaliyeti araştırmalarına başladım. Genç yaşta tiyatro ile tanışabilmesi için yeğenimi özel bir tiyatroya yazdırdım; fakat devam etmeyince ben devam etmek durumunda kaldım, iyi ki de devam etmişim.. Yaklaşık üç buçuk yıl önce hobi olarak tiyatro ile tanıştım, bir sonraki yıl yeğenlerimi de bu serüvene dahil ettim. Hatta büyük yeğenimle aynı sahnede yer alma hayalimi gerçekleştirdim. Fırsat bulduğumda, drama eğitmen eğitimi almak hedeflerim arasında.
Sahnedeki farklı karakterlere hayat vermek ve izleyicilerin alkışlarıyla buluşmak, tarif edilemez bir duygu. Hem yetişkin oyunlarında hem de çocuk oyunlarında yer aldım. Çocuk oyunları, ilk bakışta kolay gibi görünse de, yetişkin oyunlarından daha zor ve itina isteyen bir alan. Çocuk psikolojisi ile yakından ilgileniyorum; bu ilgi, çocukların duygularını ve yüz ifadelerindeki mutluluğu daha iyi anlayabilmemi sağlıyor. Yeğenlerimin sevgisi dışında tüm çocuklara sonsuz değer veriyorum ve onların gözlerindeki, yüzündeki gülümsemeye belki de tiyatro aracılığıyla sebep olmak en büyük mutluluk kaynağımdan biri, diyebilirim.
Tiyatronun hayatınıza kattıkları nelerdir?
Tiyatro, iş hayatımdaki yoğunluğun dışında, kendimle ilgili özgür ve gönülden yaptığım bir alan haline geldi. Sahnedeki karakterlere hayat vermek, o karakterin izleyicilerden aldığı alkış, bu deneyimi paylaşmak bana tarifsiz bir huzur ve keyif veriyor. Tiyatro sayesinde tanıdığım tüm hocalarım, özellikle Tiyatro Durağı’nda Umut Hocam’ın kalemi, çıkardığı karakterler ve öğreticiliği ile Anıl ve Esra Hocaların değerli hissettiren öğretici yaklaşımları benim için bu ekiple devam etmem için büyük önem taşıyor. Ayrıca, tiyatro arkası ekibimizle uyum içinde çalışmak, yeni dostluklar kurmak da bu yolculuğun ayrı bir güzelliğini oluşturuyor.
Ayrıca okullarda yaratıcı drama ve tiyatro eğitiminin müfredata dahil edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Anaokulu ve ilkokul seviyesinin yanı sıra ortaokul ve lise öğrencilerinin de bu destekten faydalanması, onların özgüven kazanmasına büyük katkı sağlayacaktır. Tiyatro, her bireye kendini ifade etme fırsatı sunan ve özgüven kazandıran bir alan. Bu nedenle, aklının bir köşesinde tiyatroya yer vermek isteyen herkese denemelerini kesinlikle öneriyorum; denemek istemezlerse izleyici olarak da bu eşsiz deneyimi yaşamalarını tavsiye ederim.
Mehmet Hepbildikler (Fotoğrafçı)
Fotoğrafçılıkla ilgileniyorum. Aynı zamanda bir tiyatro grubu üyesiyim. Tiyatro Durağı ile yolum 2021 yılında kesişti. Yolculuğuma, bir skeçte küçük bir rolle başladım. Şimdilerde ise yetişkin ve çocuk oyunlarında sahne alıyorum.
Yetişkin oyunlarımız Tanrı Misafiri ve Kızım Nerede gayet güzel ilerliyor. Tiyatro ve özellikle Tiyatro Durağı, hayatımda özel bir yere sahip. Umut ve Anıl Şeddadi hocalarımız ile Esra hocamız her zaman yanımızda ve destekçimiz oldu. Onların sayesinde en alt seviyeden başlayarak oyunculuğumu geliştirdim ve geliştirmeye devam ediyorum. Çocuk oyunlarının bendeki yeri ise bambaşka. Bana güvenen eğitimcilerim sayesinde tüm oyunlarda başarılı olacağıma inanıyorum. Tiyatro Durağı’nda herkes, yeteneği ve çabası doğrultusunda güzel roller alabiliyor. Sanat yapmak isteyen herkese kapıları sonuna kadar açık bir toplulukta olmaktan büyük mutluluk duyuyorum.
